Zielona herbata nie jedno ma imię. W kulturze chińskiej znana jest od tysiącleci, na zachodzie natomiast zdobyła popularność jako środek na odchudzanie i oczyszczenie organizmu z toksyn, a jednak nie wszystko o niej wiemy.
Historia zielonej herbaty
Istnieje wiele rodzajów zielonych herbat, które różnią się między sobą wyglądem liści, kolorem naparu, jego smakiem, zapachem, a także zawartością kofeiny. Jej właściwości są różne w zależności od pory roku i dnia zbierania liści, ich wieku, sposobu zwijania, a także rejonu świata, z którego pochodzi. Odkryjmy więc wspólnie część tajemnic zielonej herbaty.
Legendy głoszą, że pierwszy napar herbaciany został zaparzony w Chinach prawie 2 700 lat przed naszą erą. Dopiero później, w 800 roku naszej ery, herbata dotarła do Japonii, a w Europie ze smakiem tego napoju zetknięto się dopiero w połowie XVI wieku. Pierwsi rozsmakowali się w niej Rosjanie, a od nich zwyczaj picia herbaty przywędrował do Polski. Ojczyzną zielonego naparu nadal pozostają Chiny, choć obecnie jej uprawa i produkcja rozprzestrzeniła się po krajach azjatyckich, takich jak Japonia, Wietnam czy Korea.
Rodzaje zielonej herbaty
Do najbardziej popularnych odmian zielonej herbaty należą:
- Lung Ching jest najbardziej znaną odmianą. Charakteryzuje się nietypowym, słodkim smakiem z kwiatowo-orzechowym aromatem.
- Do równie popularnych należy odmiana Chun Mee. Jej smak przypomina trochę korzenne przyprawy;
- W odróżnieniu od powyższych odmian japońska Bancha ma specyficzny, cierpki smaku.
- Genmeicha powstaje natomiast z połączenia herbaty Bancha i prażonego ryżu;
- Gunpowder charakteryzuje się natomiast cierpkim smakiem, dlatego najlepiej pić ją dopiero po kolejnych zaparzeniach. Warto zwrócić uwagę również na specyficzną formę liści, które zwinięte są w kulki. Im są one mniejsze, tym z lepszą herbatą mamy do czynienia;
- Gyokuro jest kolejną japońską odmianą. Tym razem bardzo wykwitną, o ciemnym kolorze i wyjątkowym, słodkim smaku;
- Coraz większą popularnością w Polsce i nie tylko cieszy się Matcha, czyli zielona herbata w proszku. Jej zaparzanie odbywa się w wyjątkowy sposób. Najpierw zalewa się proszek odrobiną wody i roztrzepuje bambusową mątewką, a następnie zalewa herbatę i wypija zaraz po zaparzeniu. Ta odmiana ma cierpki i gorzki smak.
Właściwości zielonej herbaty
Od samego początku herbacie przypisywano w zasadzie głównie właściwości lecznicze, a tzw. „zwykli zjadacze” chleba nie mieli do niej dostępu. Dziś zielona herbata jest równie dostępna jak czarna, a popularność zyskała właśnie dzięki swojemu niesamowitemu działaniu. Ten wyjątkowy napar jest źródłem przeciwutleniaczy i składników odżywczych, które mają potężny wpływ na organizm. Herbata ta zmniejsza ryzyko zachorowania na raka oraz odpowiada za utratę tkanki tłuszczowej. Naukowcy z Uniwersytetu Newcastle dowiedli również, że zielona herbata poprawia funkcjonowanie mózgu. Udowodnili, że regularne picie tego rodzaju herbaty może zmniejszać ryzyko wystąpienia choroby Alzheimera, demencji i innych chorób neurodegeneracyjnych.
Zielony napój zawiera wiele minerałów i mikroelementów, m.in. fluor, żelazo, sód, wapń, potas, cynk oraz witaminy A, B, B2, C, E, K. Od wieków zielona herbata była kojarzona z koncepcją zen. Dzięki obecności taniny, która łagodzi pobudzające działanie teiny, uspokaja i wprowadza człowieka w przyjemny stan, pozwalając jednocześnie na zachowanie czujności umysłu. Gorący zielony napar może konkurować z kawą dzięki dużej zawartości kofeiny, która ma właściwości pobudzające.
Jak zaparzyć idealną zieloną herbatę?
Zielona herbata jest dosyć wymagająca, trudna do przygotowania i łatwo ulegająca przeparzeniu. Aby była smaczniejsza, wystarczy zastosować kilka następujących rad:
- Do przygotowania naparu najlepsza jest woda miękka, uboga w wapń i niechlorowana. Niestety w Polsce w kranach takiej wody nie mamy, więc najlepiej jest korzystać z wody mineralnej, niegazowanej, o niewielkiej zawartości wapnia.
- Nigdy, ale to przenigdy, nie można zalewać zielonej herbaty wrzątkiem! Napar sporządza się z jednej łyżeczki suszu, który zalewa się szklanką wody o temp. od 60 do 85 st.
- Herbaty nie należy parzyć dłużej niż 3-4 minuty. Jeśli do tego dojdzie jej smak będzie zbyt mocny. Wystarczy wtedy rozcieńczyć ją wodą, aby wytracić niechciany posmak alg.
- Pierwsze parzenie powinno się wylać, aby obmyć liście z zanieczyszczeń.
- Ponownie parzona herbata jest równie bogata, a nawet bogatsza w składniki mineralne niż ta z pierwszego naparu. Pierwsze parzenia dają nam herbatę działającą pobudzająco. Kolejne działają relaksująco na nasz organizm. Z każdym kolejnym parzeniem zielona herbata będzie delikatniejsza w smaku i będzie się cechowała właściwościami relaksującymi.
- Do zielonej herbaty nie wolno dodawać cytryny ani mleka, ponieważ traci ona część swoich dobroczynnych właściwości.
Nie pozostaje nic innego, jak życzyć Ci smacznego 😊
